Vectress Morgan

Vectress pochodzi z Ashtown, często tu wraca, żeby odpocząć, żeby wypocząć, żeby dać odpocząć skołatanym nerwom. Wraca do siostry, która jest ostatnią żyjącą członkinią rodziny - pięć lat starszej Tamary. Historia panienki Morgan nigdy nie była jakoś specjalnie kolorowa, czy piękna. Jest, była, trudno by rzec, mądrą dziewczyną, która skończyła studia psychiatryczne pierwszego stopnia i już w pierwszej pracy straciła jakąkolwiek chęć na kontynuowanie tego zawodu - na oddziale zamkniętym została zaatakowana przez swojego pacjenta za pomocą sznurówki od butów (którąś jakimś cudem przemycił, chyba lepiej nie wiedzieć gdzie...). Na szczęście, obok izolatki owego pacjenta przechodziła pielęgniarka, która bez zastanowienia zareagowała na dźwięki szarpaniny dochodzące zza drzwi. Ten konkretny incydent pozostawił szramę w pamięci młodej psychiatry na tyle wielką i traumatyczną, że młoda kobieta zdecydowała się całkiem zrezygnować z pełnienia zawodu. Nie było to dla niej. Tamten wypadek zmienił ją dogłębnie.
Dziewczyna, która od zawsze kierowała się konkretnymi wartościami w życiu została złamana. Kobieta zaczęła być dużo bardziej wyrachowana i najzwyczajniej w świecie złośliwa i wredna, bo jak to inaczej? Skoro osoba, której Twoim zadaniem było pomóc, potrafiła Cię zaatakować z chęcią mordu, czy warto ufać komukolwiek? Morgan zdaje sobie sprawę, że to myślenie jest mocno skrzywione, ale jej żyły są zbyt wypełnione strachem od tamtej pory, by brać to na zupełnie suchą logikę.
Dziewczyna musiała jakoś zarobić na chleb, a jako, że nie starczyło jej czasu na jakiekolwiek kolejne studia, nie chciała marnować kolejnych lat, chcąc mieć coś, co pozwoli jej funkcjonować, zachowując swoje wartości, stwierdziła, że zrobi coś, czego nigdy, ale to nigdy, nie chciała robić - sięgnęła po swoje ciało. Od zawsze była urodziwa i chyba przyszedł czas to wykorzystać - powiecie, że zostanie przecież fotomodelką, modelką etc., nie jest niczym złym - gdybyście spytali Vectress sprzed kilku lat zaprzeczyłaby dość żarliwie - jakiekolwiek wykorzystywanie swojego ciała i wyglądu w celach zarobkowych jest niemoralne, bo powinniśmy kierować się swoim intelektem. Jedna z głównych zasad. Która poszła się, kolokwialnie mówiąc, pierdolić.
Kierując się zasadą, że mając miękkie serce, należy mieć twardą dupę - taką stała się nasza zołza. Na pierwszy rzut oka zimna, wyrachowana, nie bojąca się ponieść ryzyka, chłodna - jest to głównie maska. Dopuszcza do siebie ludzi i emocje, uczucia, oczywiście, że tak - ale dana osoba musi być jej cholernie bliska, tylko tym ludziom nie boi się zaufać i otoczyć należytą opieką. 

malutki scyzoryk, pamiątkowy, jedyna rzecz znaleziona przy ojcu po pożarze, która nadawała się do użytku
kilka listków słabych leków uspokajających - tych dostępnych bez recepty
listek środków przeciwbólowych - Morgan cierpi na częste migreny
guma do żucia
portfel
telefon komórkowy
klucze od domu siostry
zestaw kobiety dbającej o siebie - jakieś kosmetyki pierwszego użytku, tusz do rzęs, puder matujący, pomada do brwi, krwistoczerwona szminka, chusteczki, podpaski, etc.
kilka wsuwek, szczotka do włosów i gumka do włosów

dżinsy i delikatna kurtka dzinsowa
biały T-shirt
czarno-białe trampki

Vectress jak co roku brała urlop, wyłączała telefon służbowy i można było ja tylko złapać na prywatnym - niedostępnym nawet dla jej menagera. Jak co roku, wraz z paczka znajomych związanych ze sobą swoistego rodzaju paktem krwi, musiała znaleźć się o tym czasie w tym miejscu - to akurat jej przymusowy urlop i powrót do korzeni. Serce zawsze biło jej mocniej, bo wiedziała, że znowu spotka się z jedynym mężczyzną, którego jakkolwiek kiedykolwiek pokochała - z jednym z osób z jej małego "gangu" łączyło ją silniejsze uczucie niż z resztą osób, a wszystko miało miejsce jeszcze w szkole średniej.
Przebywała w Ashtown już kilka dni, kilka spokojnych dni. Nie pamiętała, kiedy ostatnio mogła siedzieć na werandzie starego domu, zbudowanego własnoręcznie przez jej ojca, z wyciągniętymi nogami i laptopem z odpalonym Netflixem na kolanach. Czas leciał szybko, ale przyjemnie, Vectress odpoczywała i chłonęła daną chwilę całą sobą.
Była na festynie, bawiła się całkiem dobrze, zajadając się watą cukrową i szukając swojej małej szajki, co chwilę zerkając na konwersacje grupową na portalu społecznościowym kiedy nagle poczuła jakieś trzęsienia ziemi, jakieś wstrząsy, które zignorowała i... pustka. cisza.
Obudziła się z niemiłosiernym bólem głowy, z plecakiem zarzuconym na ramionach w jednym z pomieszczeń w ratuszu. Trudno było jej określić, gdzie jest i w jakim pomieszczeniu się znajduje. Nie wiedziała.